در این مقاله میخوایم به بررسی تفاوت فعالیت بدنی روزمره و ورزش کردن بپردازیم که شاید برای خیلی از افراد این سوال مطرح باشه که اگه فعالیت بدنی زیاد در طول روز وجود داشته باشه بازهم ورزش کردن نیاز هست ؟
فعالیت بدنی به عنوان حرکتی که در آن ماهیچه و یا گروهی از ماهیچه ها منقبض میشن تعریف میشه. تمام فعالیت هایی که در طول روز انجام میدیم و شامل حرکت هستند مثل کارهای خانه، راه رفتن، پله بالا رفتن و … مثالهایی از فعالیت بدنی هستن.
ورزش یک شکل خاص از فعالیت بدنی هست – فعالیت بدنی برنامه ریزی شده و هدفمند که با هدف دستیابی به تناسب اندام یا سایر مزایای سلامتی انجام میشه.تمرین کردن در یک باشگاه، شنا ، دوچرخه سواری ، دویدن و… همه اشکال ورزش هستن.
فعالیت بدنی و ورزش: درک تفاوت
بیشتر فعالیت های بدنی روزانه از نظر شدت، سبک تا متوسط به نظر می رسن. با این حال ، مزایای سلامتی خاصی وجود داره که تنها با فعالیت بدنی شدید ممکن هست بدست بیاد. بهبود عملکرد اندام های قلبی و عروقی یک نمونه هستش. برای مثال ، آهسته دویدن یا دویدن، مزایای قلبی عروقی بیشتری رو نسبت به راه رفتن ساده به شما می ده. علاوه بر این ، آمادگی جسمانی فقط به اونچه که در فعالیت بدنی انجام می دین بستگی نداره ، بلکه بستگی به این داره که با چه قدرت و مدتی اون فعالیت رو ادامه می دین. به همین دلیل ورزش کردن در محدوده ضربان قلب مناسب خودتون هنگام انجام تمرینات هوازی (مثلاً برای رسیدن به یک سطح خاص از شدت) مهم هست.
فعالیت بدنی و ورزش: درک شدت
چگونه می توان فهمید که شدت یک فعالیت، متوسط و یا شدید تلقی می شه؟ اگر بتونید هنگام اجرای یک فعالیت صحبت کنید ، متوسط هست. اگر بعد از گفتن فقط چند کلمه لازم هست دوباره نفس بکشید ، شدید هست. بسته به سطح تناسب اندام شما ، مثلا بازی تنیس دوبل احتمالاً از نظر شدت متوسط است ، در حالی که یک بازی تک نفره شدید تر خواهد بود. به همین ترتیب ، راه رفتن در مسیر با شیب کم شدت متوسط، اما کوهنوردی شدت بالا محسوب میشه.
فعالیت بدنی و ورزش: مؤلفه های آمادگی جسمانی
در حالت ایده آل ، یک برنامه ورزشی باید شامل عناصری باشه که برای بهبود هر یک از این مؤلفه ها طراحی شده:
- استقامت قلبی – تنفسی: استقامت تنفسی خودتون رو (توانایی شما در ورزش هوازی) از طریق فعالیت هایی مانند پیاده روی سریع ، آهسته دویدن ، دویدن ، دوچرخه سواری ، شنا ، طناب پریدن ، قایقرانی یا اسکی تقویت کنید. با رسیدن یا نزدیک شدن به اهدافتون، شدت اونها رو مجدداً تنظیم کنید یا به یک فعالیت متفاوت تغییرش بدین تا خودتون رو به چالش بکشین.
- قدرت عضلانی: شما می تونید با بلند کردن وزنه ها با استفاده از وزنه های آزاد مانند هالتر و دمبل و یا دستگاه های ورزشی ، قدرت عضلانی را به طور موثر افزایش بدین.
- استقامت عضلانی: استقامت خود را از طریق تمرین های بدون وسیله (متکی بر وزن بدن) ، تمرین وزنه برداری و فعالیت هایی مانند دویدن یا شنا بهبود دهید.
- انعطاف پذیری: برای افزایش سطح انعطاف پذیری خود از طریق تمرین های کششی که به عنوان بخشی از تمرین شما قرار میگیره یا از طریق ورزش هایی مثل یوگا یا پیلاتس، اقدام کنین.
اگرچه پرداختن به همه این مؤلفه های بدنسازی با یک سبک زندگی فعال امکان پذیر هست ، یک برنامه ورزشی مناسب می تونه به شما در دستیابی به مزایای خیلی بیشتر کمک کنه.
افزایش میزان فعالیت بدنی در زندگی روزمره شروع خوبی هست مثل پارک کردن خودرو با فاصله نسبت به مقصد، تا بتونید پیاده روی کنید. اما برای دستیابی به اهداف تناسب اندام ، باید فعالیت های ساختاری و جدی را در برنامه خودتون داشته باشید تا به شما در رسیدن به اهداف تناسب اندام و سلامتی بیشتر کمک کنه.
